Turkusowe niebo z różowymi obłoczkami – czy jest to możliwe? Tak, takie kolory można zobaczyć w pogodny zimowy poranek. Choć widok może wydawać się nieco cukierkowaty, to jednak ma swój niepowtarzalny urok i klimat a dzień tak rozpoczęty na pewno będzie dobry.

Przenieśmy się teraz nad jeziora. Tu w tafli wody odbijają się kolory nieba a całość otoczona jest wianuszkiem zielonych borów i rudych lasów.

Zejdźmy niżej. W świetle popołudniowego słońca przeglądają się w lustrze wody lub tafli lodu przybrzeżne rośliny. Choć nierzadko suche i połamane, dodają kolorytu otoczeniu. Oświetlone promieniami nisko zawieszonego słońca mienią się odcieniami pastelowych barw.

Przejdźmy teraz w głąb lasu. Drzewa liściaste, no może z wyjątkiem młodych buków i dębów, pozbawione są liści. Drzewa iglaste przyjęły dość monotonny ciemnozielony kolor. Popatrzmy jednak na krzewy. Róża, kalina, berberys czy głóg przyciągają uwagę czerwonymi owocami. Na dzikich drzewach owocowych i w starych sadach pozostały jeszcze jabłka. W koronach wielkich drzew wiszą kule jemioły w których połyskują białe owocki.  Nie straszny im śnieg i mróz. Długo pozostaną na gałęziach, prawdopodobnie dopóki nie zjedzą ich ptaki: kosy, kwiczoły dzwońce czy jemiołuszki.

Rozejrzyjmy się jeszcze w otoczeniu lasu. Nierzadko zboża ozime przyjmują żywy zielony kolor, zaorana ziemia jest intensywnie brunatna i to niebo... Takie kolory nieba możemy obserwować tylko zimą.

Wbrew pozorom zima dostarcza nam całą gamę barw. Choć chwile te są rzadkie i krótkie, warto rozglądnąć się, by uchwycić te niepowtarzalne widoki.